زندگی

به نام آن که می کُشد

ای عشق! من تو را تجربه کرده ام یا تو مرا؟ من مردم یا تو؟

احساس می کنم قلبم خالیست. دلم برای زندگی تنگ شده است. خیلی وقت است که شعر نگفته ام. اصلاً خیلی وقت است که چیزی ننوشته ام. به صدای باران گوش نداده ام.ستاره ها را نبوسیده ام.لب هایم خشک شد از بس که شبنم را میان کلماتم نیاوردم. این بار گوش هایم صدای پای پاییز را نشنید.

دلم برای کودکی تنگ شده. فقط برای گریه هایش. فقط برای گریه هایش. هق هق مظلومانه ی کودکی را آرزو می کنم. وقتی به آینه نگاه می کنم دلم می سوزد برای معصومیت بچگی ام.

معرفی وبلاگ

به نام بی وصف که هر چه در توصیفش بر آمدم، عجزم مرا ز بی نهایتش خبر داد

سلام به... سلام به... نمی دونم، دوستان، وبلاگ نویسان، نمی دونم. خلاصه می خواستم بگم که ما هم اومدیم. یاالله! با اجازه!

دل نوشته! یعنی هر چی دلم خواست می نویسم. یعنی می خوام که نوشته های تو وبلاگم تولید داخل باشه(یعنی خودم)